دیروز اینجا بودم، تنها:
اکثراً بعدظهر جمعه‌ها، گاهی تعطیلی‌های وسط هفته، یا وقت‌هایی که دوست داشته باشم پیاده‌روی نسبتاً طولانی بکنم، می‌روم و پیاده هم برمی‌گردم. مسیرش زیبا است. دریاچه‌ای است در قسمت غربی مریوان که با سکون و آرامش‌اش و با زیبایی خیره کننده‌اش، درون انسان را سرشار از انرژی می‌کند.
***
سال 89 هم به پایانش نزدیک می‌شود.
7 نظر:
سال 89 هم به پایانش نزدیک می‌شود؟!
به نظر شما داره دور میشه؟!
جای زیبایی ست برای پیاده روی، کش دادن فکرها، پر کردن تنهایی،تنهایی زیستی، جای زیبایی ست .
وای چقدر قشنگه!خوشبحالت.
تنها که راه می روم فکر می کنم دنیا نگاهم می کند.آسمان و زمین با انگشت اشاره می کنند به من و با نیشخند می گویند هی! تنها!
تنهایی را بیشتر پشت دیوار و پنجره ها پنهان می کنم.احمقانه است!
رفتن کنار این دریاچه ساده و دلنشین است اما برگشتن ...
فریبامنتظرظهور
اينجا درياچه ي زريواره؟
خوش به حالتون
خيلي جاهاس تو ايران كه من حسرت ديدنشو دارم، يكيش شيراز؛ كه بعد از دو بار رفتن، بازم دلم ميخواد برم و يكي ديگه استان كردستان كه كسايي كه رفتن از جاده هاي سرسبز تو بهار ميگن و دل منو آب مي كنن
ارسال یک نظر
لطفاً برای درج نظر خصوصی یا ارسال ایمیل یا تماس آنلاین، به صفحه تماس بروید
با تشکر