دون و تله

چندتا گنجیشک و دوتا قمری رو شاخه‌های درخت بودن. من پشت پرده بودم. گنجیشکا جیک جیک می‌کردن، قمری‌ها، اما ساکت بودن. من نیگا می‌کردم. تو حیات برف بود. کنار برفا، مشتی دون و نون خکشه بود. ما بچه بودیم، قبلش تو فکرم یه تله بود که بذارم بغل دونه‌ها،‌گنجیشک و قمری بگیرم، مامان نذاشت. حالا یه خط قرمز از کنار دونه‌ها رد می‌شد. می‌رفت رو برفا و بعد دونه دونه قرمز بود. گوشه‌ی حیاط، بغل دیوار آجری، گربه‌ای داشت با پرهای یه قمری ور می‌رفت.

من دیگه تله نذاشتم. مامان‌م، دیگه برای پرنده‌ها دون نریخت.