شبی برای اهلی شدن

برایم از شازده کوچولو می‌خواند:

«... شازده کوچولو گفت: نه، پی دوست می‌گردم. اهلی کردن یعنی چه؟

روباه گفت: یک چیزی است که پاک فراموش شده. معنیش ایجاد علاقه کردن است.

- ایجاد علاقه کردن؟

روباه گفت: - معلوم است. تو الان واسه من یک پسر بچه‌ای مثل صد هزار پسر بچه‌ی دیگر. نه من هیچ احتیاجی به تو دارم نه تو هیچ احتیاجی به من. من هم واسه تو یک روباهم مثل صد هزار روباه دیگر. اما اگر منو اهلی کردی هر دوتامان به هم احتیاج پیدا می‌کنیم. تو واسه من میان همه‌ی عالم موجود یگانه‌ای می‌شوی من واسه تو...»

نگاهش می‌کنم، لبخند می‌زند. سپس کتاب را کنار می‌گذارد. می‌آید و از پشت، بازوهایش را دور شانه‌ام حلقه می‌کند و گونه‌اش را به گونه‌ام می‌مالد. می‌گوید: « حالا اهلی من می‌شوی؟»

لطافت گونه‌اش را حس می‌کنم و گرمای سینه‌اش بر شانه هایم. دستم را روی دست‌هایش می‌گذارم و آرام نوازشش می‌کنم. به گل سرخی فکر می‌کنم روی ستاره‌ای کوچک، که هر صبح شازده کوچولو با آب پاش کوچولویش به آن آب می‌دهد تا مثل همیشه بدرخشد. با انگشت‌هایش بازی می‌کنم و سپس روی لبهایم می‌گذارم...